ไม่อนุญาตให้คุณมองเห็นลิงค์
สมัครสมาชิก หรือ
ล็อกอิน อยู่ๆ ก็รู้สึกกลัวขึ้นจับจิต
อยู่ๆ คิดถึงชีวิตที่ผ่าน
สุขทุกข์หนาวร้อน
อาการยังกรุ่นเหมือนเพิ่งจะผ่านนาที
อยู่ๆ ก็คิดถึงระยะห่าง
จากบ้านจากมาตั้งนานหลายปี
ผจญภัยในเมืองใหญ่เมืองนี้
ไม่มีแม่พ่อคอยเคียงปรึกษา
ลูกยังแกร่งไม่ท้อ ไม่ถอย
ใจยังคิดถึงรอยทางกลับบ้าน
จะขอทำตามที่ใฝ่ที่ฝัน
ให้มันเป็นจริงให้ได้ก่อน
แล้วลูกจะย้อนกลับคืนบ้านเรากราบเท้าแทนพระคุณ